درخواست طلاق به دلیل ابتلاء زوج به امراض مسری و مقاربتی
درخواست طلاق به دلیل ابتلاء زوج به امراض مسری و مقاربتی :
تعریف ابتلا زوج به امراض مسری و صعبالعلاج :
ابتلا زوج به امراض مسری و صعبالعلاج یکی از مواردی است که در صورت احراز آن، زوجه میتواند از برقرای رابطه جنسی با همسر خویش خودداری کند. از نظر حقوقی میتوان گفت بیماری صعبالعلاج و مسری بیماری است که در اثر معاشرت و همزیستی زناشویی زوجین با یکدیگر و یا نزدیکی جنسی از شوهر به زن سرایت کند و او را نیز مبتلا گرداند و مداوای آن مواجه با دشواری شود و مدتی نیز به طول انجامد . به عبارتی دیگر، مفهوم صعبالعلاج بودن سخت و مشکل بودن درمان بیماری است. برخی بیماریهای صعبالعلاج، مسری هستند و برخی دیگر از بیماریهای صعبالعلاج مسری نیستند.
بیماری مقاربتی، بیماری است که در نتیجه تماس جنسی (مهبلی، مقعدی و دهانی) با فرد مبتلا منتقل می شود. بررسی پرونده های دادگاه خانواده حاکی از آن است که ابتلا زوج به بیماری هپاتیت و ایدز در صدر بیماری های مسری قرار دارند و بیماری های دیگر نظیر نیز تبخال تناسلی و زگیل تناسلی نیز می تواند مجوزی برای طلاق باشد.
بایستی توجه داشت در برخی از موارد وکیل زوج در دفاع بیان می دارد زوجه از بیماری هپاتیت زوج باخبر بوده است و برای اثبات ادعای خویش به آزمایش ازدواج و کارت واکسیناسیون استناد می کند و نتیجه گیری میکند زوجه دیگر نمیتواند درخواست طلاق خویش را مطرح سازد
در برخی از موارد نیز این کارشناس پزشکی قانونی است که خطاب به دادگاه بیان می دارد در صورت واکسیناسیون زوجه احتمال سرایت بیماری به وی کم است. که در این حالت برخی از قضات معتقدند در فرض اطلاع زوجه از بیماری زوج این امر نمیتواند مجوزی برای طلاق باشد.
ابتلای زوج به بیماری بیماری هپاتیت بی :
اگر حتی در برخی از موارد قضات معتقدند اگر بیماری هپاتیت از نوع بی میباشد، نوع بی خطرناک نیست و نمی تواند مانع تمکین خاص باشد در حالی که تحقیقات پزشکی حاکی از آن است بیماری هپاتیت صد برابر مسری تر از بیماری ایدز است.
ابتلای زوج به بیماری ایدز :
در برخی از پرونده ها زوج مبتلا به بیماری مسری ایدز است اما چون بیماری در مراحل اولیه قراردارد قضات معتقدند پس بیماری صعب العلاج نیست این دسته از قضات معتقدند بیماری باید صب العلاج باشد در حالی که بیماری ایدز درمان دارد، در رد این نظر باید بیان کرد مقید کردن بیماری به قید یا شرط خاصی مثل مسری بودن نیست و صرف صعبالعلاج بودن مرض کفایت میکند هرچند زوجه با دریافت واکسن هپاتیت، تا حدودی از خطر مسری بودن این رهایی پیدا می کند و انتقال از طریق تماس جنسی از شایعترین و عمدهترین روش انتقال است و اگر زوجه را با خطر بیماری شوهر از داشتن حق رابطه جنسی سالم محروم کنیم این ضایع کردن حق قانونی و شرعی و عدم توجه به نیازهای روحی و روانی و جنسی زوجه است.
ابتلای زوج به بیماری تبخال تناسلی و زگیل تناسلی :
در برخی از پرونده ها زوج دارای بیماری تبخال ناسلی یا هرپس سیمپکلس است. این بیماری واگیردار حتی از طریق غیرجنسی مثل هرگونه تماس سطحی نیز منتقل میگردد و در صورت فعال بودن بیماری و متظاهر بودن علائم ظاهری قابلیت انتقال از طریق تماس سطحی و جنسی را به همسر خود دارد این نوع بیماری ازبیماری های مسری و مقاربتی است و در صورت انتقال ویروس به بدن ویروس آن برای هیمشه در بدن باقی می ماند. زخم های دردناک در حوالی آلت، مهبل، مقعد، دهان یا دهانه رحم یا مجاری ادرار ظاهر می شود و مخل آمیزش جنسی می شود.
برخورداری از داشتن وکیل متخصص در حوزه خانواده که با مسائل پزشکی آشنایی دارد این مزیت را دارد که وی سعی می کند قاضی را قانع کند که این بیماری به طور قطعی قابل درمان نیست و ویروس عامل بیماری نهفته باقی خواهد ماند و از عوامل خطر ایجاد سرطان دستگاه تناسلی، التهاب لگن، نازایی، حاملگی خارج از رحم، در زن می باشد در نتیجه در احراز عسر و حرج زوجه یاری رسان خواهد بود.
توصیه آخر در مورد درخواست طلاق به دلیل ابتلاء زوج به امراض مسری و مقاربتی :
پرونده های درخواست طلاق به علت بیماری های مسری و مقاربتی زوج ، بسیار پیچیده هستند ، به همین موضوع به شدت پیشنهاد می گردد حتما با مشاور حقوقی خبره و یا و وکیل خانواده مجرب در این خصوص مشورت نمایید.
اولین کسی باشید که نظر می دهید.