مخاطب توهین باید معین و قابل تعیین باشد:

یکی از شرایط تحقق جرم توهین این است که مخاطب توهین باید معین و قابل تعیین باشد ؛ در این نوشتار به بررسی این شرط می پردازیم :

نام مخاطب و بزه دیده توهین باید معین و قابل تشخیص باشد به این معناست که اگر شخصی توهین می کند باید صریحا مشخص باشد که منظور از رفتار توهین آمیز نسبت به آقا یا خانم فلانی هست، و اگر این قابلیت معین نباشد توهین قابلیت تحقق نخواهد داشت مثلا الف به ب صراحتا میگوید آشغال یا کثافت که در اینجا استفاده از الفاظ زشت بین دو نفری که با هم مشاجره می کنند مشخص است اما ممکن است فرد با اشاره کردن یا حرکات ابرو و چشم رفتار توهین‌آمیزی را انجام دهد و با اشاره یا نشان دادن دست منظورش رو مشخص کند که منظور من از اشاره ی دست انتساب به چه شخصی است؛ بنابراین اگر چه به صورت صریح و ضمنی مشخص شود که مخاطب توهین چه کسی است، قابلیت تحقق را دارد. اما اگر مخاطب توهین معین و قابل تشخیص نباشد توهین دیگر قابلیت تحقق را ندارد. 

مثلا اگر شخصی بگوید که تمامی قضات رشوه خوار هستند یا رشوه می گیرند یا مثلا بگوید که تمامی اساتید دانشگاه بی سواد هستند یا مثلاً بگوید که تمامی ماموران نیروی انتظامی و سپاه جلاد هستند و... در تمامی موارد مخاطب توهین ما قابلیت تشخیص را ندارد و معین نیست که ما این را به چه شخصی می گوییم در واقع ما به یک جامعه و یک گروه وسیعی رفتار توهین آمیز داشتیم. 

حال اگر قاضی ، استاد دانشگاه ، سپاه یا نیروی انتظامی شکایت کنند قرار منع تعقیب صادر می شود و پرونده بسته می شود؛ به این دلیل که قابلیت مشخص و معین بودن بزه دیده فراهم نیست.

 اگر توهین کردن نسبت به معلمان دبیرستان الف باشد و بگوییم کلیه معلمان دبیرستان الف بی سواد هستند؛به دلیل اینکه در اینجا قابلیت تعیین فراهم است، هر کدام از دبیران که شکایت کنند جرم توهین قابل تحقق است. یا بگوییم نمایندگان مجلس شورای اسلامی همگی پدرسوخته هستند که در اینجا هر یک از نمایندگان که شکایت کند جرم توهین قابلیت تحقق را دارد چرا که تعداد نمایندگان مشخص است