حق ملاقات یا دیدار با فرزند 

مقدمه:

این حق مخصوص والدینی است که فرزند دارند و به هردلیل طلاق گرفته اند. پس حتی اگر فرزند شما دو روزه باشد بازهم شما حق ملاقات با او رادارید.اگر یکی از والدین به دلایل شغلی و یا حتی طلاق عاطفی تصمیم گرفته باشد که جدازندگی کند این حق در قانون برای او شناخته نشده است و او می تواند هر زمان که بخواهد و یا همیشه به ملاقات فرزند برود و یا لجبازی را کنار گذاشته و کنار خانواده ای که تشکیل داده است زندگی کند. پس آن چه در این مبحث ملاک است طلاق قانونی است نه طلاق عاطفی. 

منظور از طلاق عاطفی این است که بعضی از زوجین فقط در شناسنامه زن و شوهر هستند ولی یا باهم زندگی نمی کنند و یا فقط در کنار هم سکونت دارند حال آن که دل های آن ها از هم بسیار دور است و بینشان هیچ صمیمیتی مشاهده نمی شود اگر در خانواده شما نیز وضع چنین است حتما توصیه می شود در اسرع وقت به روانشناس مراجعه فرمایید چرا که این نوع رفتار بسیار به کودک شما آسیب می زند مخصوصا وقتی که کودک محبت کردن و محبت دیدن را در میان روابط  پدر و مادر خود مشاهده ننمایند.

آیا حق ملاقات با فرزند قابل سلب است؟

هیچ کس نمی تواند والدین را ناچار کند که این حق را از خود سلب و ساقط نمیاد چرا که این حق یک حق دو طرفه است 

اجبار به سلب و ساقط کردن این حق علاوه بر عدم اعتبار آن حتی اگر در دفتراسناد رسمی تنظیم شده باشد تخلف دفتر اسناد رسمی است برخی حقوق با سلامت انسان سروکار دارند که قابلیت اسقاط ندارند.فرزند ،کسی را جز شما ندارد. اگر این حق را از خود و بچه بگیرید فرزند دچار آسیب های شدید خواهد شد. 

حتی اگر تحت شرایطی مادر یا پدر راضی شوند که برای همیشه این حق را از خود بگیرند باز هم این توافق نامعتبر است.

حتی اگر حضانت را بتوان از والدین سلب کرد اما نمی توان حق دیدار یا ملاقات با فرزند را از هیچ یک از والدین گرفت. اگر تحت هر شرایطی حکم دادگاه این باشد که حضانت با یکی از والدین باشد والدین دیگر حق ملاقات قانونی کودک را دارد.

شرایط ملاقات قانونی چیست؟ 

اول آن که والدینی که خواهان حق ملاقات با فرزند است بهتر است ابتدا با صلح وسازش همسر سابق را راضی به دیدار با او نماید. در صورت عدم پذیرش همسر سابق شما ناچار هستید که از طریق قانون عمل نمایید.

ابتدا اظهارنامه ای مبنی بر یاداوری به او بابت دارا بودن این حق را بدهید . اگر همچنان همسر شما راضی نشد بهتر است دادخواست ملاقات با فرزند را به دادگاه محل اقامت فرزند ارسال نمایید.بعد از آن با برگزاری یک جلسه قاضی معمولا حکم را به سرعت صادر و ابلاغ می نماید.غالبا حق دیدار فرزند بین 3 روز در هفته یا چندساعت در روز متغیر است.

 اگر عدم صلاحیت خواهان این دعوا توسط آن والدینی که خوانده ی این دعوا است اثبات گردد احتمالا صرفا مدت ملاقات در هفته به چند ساعت در روز تعیین می گردد.مثلا پنجشنبه ها از 10صبح تا 5 عصر.پدر یا مادری که حضانت را عهده دار است موظف است کودک را در کلانتری محل اقامت به همسر سابق تحویل دهد بهتر است حتما گزارش مامور کلانتری را تهیه کنید تا اگر همسر سابق دیگر فرزند را برنگرداند بتوانید اثبات کنید که او بچه را برده است.

تکلیف ملاقات در صورت  متفاوت بودن محل زندگی فرزند با والدینی که حضانت ندارند چیست؟

پرسش : آیا اگر شهر محل سکونت فرزند متفاوت با محل زندگی والدینی باشد که حضانت را ندارد و فقط حق ملاقات یا دیدار با فرزند دارد باید چه اقدامی انجام داد ؟

همسر سابقی که حق ملاقات با فرزند را دارد خود باید در محل اقامت فرزند حاضر شود حتی اگر محل اقامت فرزند خارج از شهر باشد.هزینه های رفت  آمد این فرد با خودش است و نمی تواند از این باب از همسر سابق خود شکایت نماید.البته باید توجه داشت که آن که حق ملاقات دارد اجبار به آن نخواهد شد و این امر کاملا اختیاری است . 

آیا یکی از والدین که حضانت فرزند با اوست میتواند فرزند را به خارج ببرد؟

پرسش : اگر یکی از والدین طبق حکم دادگاه حضانت فرزند را داشته باشد آیا می تواند فرزند را از کشور خارج کند؟

برای پاسخ به این سوال باید بین زمانی که فرزند را برای اقامت دائمی می برد یا زمانی ک فقط برای تفریح کوتاه می برد تفاوت قائل شد کلا برای خروج از کشور باید اجازه دادگاه اخذ شود و معمولا تضمینی برای بازگشت فرزند به ایران از آن والد یا والده گرفته می شود اما اگر قرار باشد که فرزند را برای اقامت دائم به کشور دیگری ببرد باید اجازه کتبی و رسمی همسر سابق را اخذ نماید.

در قانون گذرنامه به صورت واضح گفته شده که اگر حضانت فرزندی با مادر او باشد پس برای آن که فرزند از کشور خارج شود باز هم باید پدراو اجازه دهد.

در دیدار و حق ملاقات با فرزند تفاوتی میان فرزند دختر و پسر نیست؟

خیر درقاون دراین خصوص صحبتی نشده است و فرقی نمی کند.

اگرحضانت برعهده یکی ازوالدین باشد پشیمانی او موجب ایجاد حضانت برای دیگری خواهد شد؟

مثلا فرض کنید مادری که ازهمسرش جدا شده و طبق قانون فرزند 3 ساله اش باید نزد او بماند او نتواند از پس مشکلات کودک به تنهایی بربیاید او می تواند حتی بعد از صدور حکم در این خصوص با شوهر سابق توافق کند که فرزند من بعد با شوهر زندگی کند.

نتیجه گیری و توصیه پایانی :

هر کدام از والدین که حق حضانت به هر دلیل به او واگذار نشده باشد حق دارد با توافق و یا از لحاظ قانونی اقدام به طرح دادخواست ملاقات با فرزند نماید.قاضی با توجه به شرایط و وضعیت زندگی طرفین ساعات و میزان دقیقی برای این امر مشخص خواهد نمود که می تواند در صورت توفق این ساعات بیشتر یا کمتر شود.

هزینه های ملاقات با فرزند با دارنده حق ملاقات است و به همسر سابق هیچگونه ارتباطی نخواهد داشت. این حق ساقط نمی شود چرا که سلب آن به حق کودک شما آسیب می زند. 

بهتر است کودکی که در این شرایط است را به روانشناس کودکان برده و در اقدامات حقوقی خود از راهنمایی بهترین وکلا بهره بگیرید تا این راه کوتاه شده و ضربه های روحی کودک کمتر شود والتیام پیدا نماید.