اعتراض به بند 20 ماده 55 قانون شهرداری
اعتراض به بند 20 ماده 55 قانون شهرداری
پس از ابلاغ شهرداری چنانچه مقیم در داخل کشور باشد ظرف 3 ماه و اگر مقیم خارج باشد ظرف 6 ماه در دیوان عدالت اداری به رأی کمیبیون شکایت نماید.
به موجب قانون شهرداری، شهرداری ها موظف اند از تمامی اماکنی که به نوعی برای شهروندان ایجاد مزاحمت می نماید یا ضوابط و مقررات بهداشتی شهر ها را رعایت نمی کنند از تأسیس آن ها در محدوده ی شهر ها جلوگیری می نمایند. مثلاً اگر در شهر هایی اشخاصی قصد تأسیس کارخانه یا کارگاهی که ضوابط بهداشتی را در شهر ها رعایت نمی کنند یا تعمیرگاه ها و گاراژ های عمومی ای که اصول بهداشتی را زیر پا می گذارند داشته باشند شهرداری از تأسیس این گونه اماکن به جهت رعایت اصول و مقررات بهداشتی شهر ها و سلامت و آرامش شهروندان ممانعت می نماید. از جمله این اماکن می تواند به :
مقدمه
دامداری ها، مراکز اصطبل چهار پایان، یا مراکزی که ایجاد دود یا تجمع حشرات و جانوران را همراه دارد، کوره های آهک پزی یا آجر و گچ، گرمابه هایی که بر خلاف ضوابط بهداشتی اند، تولیداتی که ایجاد سر و صدای فراوانی دارد و برای شهروندان مزاحمت ایجاد می نماید و ...
هم چنین در خصوص دودکش کارخانه ها و یا اماکن، وسایل نقلیه ای که موجب آلودگی هوا می شوند نیز شهرداری موکلف است با نظارت دقیق در صورت ایجاد آلودگی های آب و هوا یا آلودگی صوتی به موجب مقررات جلوگیری نماید. این گونه مراکز چنان چه قبل از تصویب این قانون در شهر ها ایجاد شده باشند نیز باید تعطیل و به خارج از شهر منتقل شود.
تکلیف شهرداری در خصوص بند 20 ماده 55
مطابق (بند 20 ماده 55) تکالیف شهرداری را می توان در عناوین زیر خلاصه کرد :
1) ممانعت از تأسیس اماکنی که فعالیت آن ها مخالف ضوابط بهداشتی در شهر نشینی می باشد.
2) ممانعت از تأسیس اماکنی که برای شهروندان ایجاد مزاحمت می نماید.
3) ممانعت از تأسیس مشاغلی که برای شهروندان مزاحمت هایی مثل آلودگی هوا، تجمع جانوران و حشرات، ایجاد دود یا سر و صدا می کند.
4) اقداماتی در مورد تخریب کوره های آهک پزی، آجر و گچ که برای شهر نشینی مضر و با ضوابط و اصول بهداشتی تعارض دارد.
شهرداری به وسیله ی مأمورین خود تحت عنوان مأمورین سد معبر موظف است به صاحبان این گونه مشاغل مهلت مناسبی به آن ها ابلاغ نماید به جهت رعایت مقررات و ضوابط قانونی و چنان چه این صاحبان به نظر شهرداری اعتراض داشته باشند، اعتراض خود را ظرف مدت 10 روز به کمیسیونی که تشکیل می شود از سه نفر به انتخاب شورای شهر تقدیم نماید. اعضای کمیسیون باید از کارشناسان متخصص در زمینه ی آلودگی باشند یا قدرت اجرایی آن ها بالا باشد هم چنین حتماً یک نفر از کارشناسان باید از کارشناسان متخصص در حوزه ی محیط زیست باشد و با حضور یک قاضی و فرد متخصص نظامی جلسات تشکیل می شود.
این کمیسیون موسوم به (کمیسیون بند 20 ماده 55 قانون شهرداری) می باشد که با حضور اشخاص گفته شده تصمیم گیری و رأی صادر می نماید. رأی این کمیسیون قطعی می باشد و لازم الاجرا به همین جهت تصمیم کمیسیون قابل رسیدگی و بررسی در مرحله ی تجدید نظر نیست.
تصمیم کمیسیون در مورد بند 20 ماده 55
چنانچه تصمیم کمیسیون بر مبنای صحت نظر شهرداری باشد و یا در مواقعی که صاحب ملک در وقت مقرر اعتراض نکرده باشد در این حالت شهرداری خود رأساً اقدام می نماید.
هم چنین تدابیر (بند 20 ماده 55) اختلافاتی را در مصادیق مشاغل خطرناک و آلاینده یا مزاحم ایجاد کرده بود که آیین نامه ای در تاریخ 30/07/1396 تصویب شد که این آیین نامه با سامان دهی مشاغل مصادیق آن را به شکل زیر تعیین نمود:
دامداری _ تولیدات خطرناک _ مرغ داری _ تولیدات سیمانی _ تولیدات شیمیایی _ تولیدات شن و ماسه ای _ تولید چرم و ...
نحوه اعتراض به رأی کمیسیون در مورد بند 20 ماده 55
بعد از ابلاغ به متصدی شهرداری مکلف است رأی کمیسیون را اجرا نماید و چنان چه تصمیم مبنی بر پلمپ واحد های صنفی باشد باید بر روی درب این اماکن تابلو های پلمپ نصب شود . صاحب ملک می تواند بعد از ابلاغ شهرداری چنان چه مقیم داخل کشور باشد ظرف 3 ماه و اگر مقیم خارج باشد ظرف 6 ماه در دیوان عدالت اداری به رأی کمیبیون شکایت نماید.
توصیه ی آخر
به دوستان و همراهان گرامی توصیه می شود با توجه به پیچیدگی های دعاوی دیوان عدالت اداری قبل از اقدام به هر کاری با یک وکیل متخصص در این حوزه مشورت نمایید.
اولین کسی باشید که نظر می دهید.