توضیح اصطلاحات تجاری بین المللی در اینکوترمز 2020

توضیح اصطلاحات تجاری بین المللی در اینکوترمز 2020

محمد رضا محمدی

توضیح اصطلاحات تجاری بین المللی در اینکوترمز 2020

در این مقاله قصد داریم که انواع شروط قراردادی که در اینکوترمز 2020 مطرح میشوند را بررسی کنیم تا تاجران بین المللی، با یک شناخت حداقلی از این شروط، نسبت به انعقاد عقد اقدام کنند. تعداد این شروط قراردادی 11 عدد است که به تفکیک بیان میگردد.  

1) EXW ( ذکر نام محل تعیین شده برای تحویل کالا):

در این اصطلاح، فروشنده کالا را دقیقا در محلی که پس از عبارت EXW  قرار میگیرد تحویل میدهد. این امر هر جایی میتواند باشد اما در کشور مبدا است. مثلا انبار یا کارخانه فروشنده در کشور ترکیه. در رابطه با ریسک، به محض تحویل ریسک تلف کالا  بر عهده خریدار خواهد بود و نکته جالب آن است که وظیفه بارگیری نیز بر عهده خریدار است. مهم ترین ریسکی که بر عهده خریدار قرار میگیرد، آن است که باید مجوز صادرات ار کشور مبدا را اخذ کند. در واقع عوارض گمرکی و مجوز ها با خریدار است. به همین دلیل بانک مرکزی، خرید کالا توسط ایرانیان در این قالب را منوط به اخذ مجوز صادرات نموده است چرا که اگر این مجوز صادر نشود، عملا کالاها در کشور مبدا باقی مانده و امکان خروج را ندارد. هزینه های حمل و بیمه با خریدار است و باید کالا را خود حمل کند. این شرط بیشترین میزان مسئولیت را برعهده خریدار میگذارد و برای خریدار ایرانی توصیه نمیشود.

2) FCA ( متصدی حمل و نقل آزاد)

در این اصطلاح فروشنده است که مجوز های صادرات را اخذ میکند و کالا را در محل مشخص به متصدی حمل تحویل می دهد. به محض آنکه کالا در اختیار حمل کننده قرار میگیرد، دیگر فروشنده مسئولیتی بابت از بین رفتن کالاها ندارد. اگر محل تحویل، محل کار فروشنده باشد، ریسک زمانی منتقل میشود که در وسیله نقلیه خریدار بارگیری شود وگرنه هرگاه آماده تخلیه از جانب فروشنده باشد، ریسک منتقل میگردد. وظیفه بیمه و انعقاد قرارداد حمل تا محل خریدار، بر عهده وی میباشد اما فروشنده باید هزینه های گمرکی صادراتی، عوارض و مالیات ها را انجام داده و اسناد حمل را نیز تحویل خریدار دهد.

3)  CPT( کرایه حمل تا مقصد پرداخت شده است)

هر چه از اصطلاح اول فاصله میگیریم، به ترتیب به تعهدات فروشنده اضافه شده و از تعهدات خریدار کاسته میشود. در این اصطلاح، هزینه های صادراتی و گمرکی و بسته بندی کالا تا زمان تحویل به متصدی حمل، برعهده فروشنده است و از این لحاظ تفاوتی با اصطلاح قبلی ندارد اما یک وظیفه به وظایف فروشنده اضافه شده است: وی باید هزینه حمل را تا مقصد بپردازد. شایان توجه است که محل تحویل کالا و مقصد باید عینا مشخص شود. چون در محال تحویل کالا، ریسک بر عهده خریدار قرار میگیرد و بعد از آن، فروشنده کالا را تا مقصد حمل میکند. بیمه بر عهده فروشنده نیست اما خریدار میتواند با هزینه خود آنرا از وی بخواهد. 

4)  CIP(علاوه بر کرایه حمل، هزینه بیمه نیز تا مقصد پرداخت شده است)

علاوه بر تعهدات سابقی که برای فروشنده در اصطلاحات قبلی بیان گردید( مالیات، هزینه های صادرات، انعقاد قرارداد حمل و..)نامبرده میبایست بیمه کالاها را نیز تقبل نماید. در واقع علاوه بر انعقاد قرارداد حمل توسط فروشنده، بیمه کالاها نیز بر عهده وی خواهد بود. مانند اصطلاح CPT  در این اصطلاح هم نقطه تحویل کالا و مقصد متفاوت است. ضمان معاوضی در نقطه تحویل به متصدی حمل، به خریدار منتقل میشود. مثلا اگر نقطه تحویل مرز بازرگان باشد و مقصد تهران، تا نقطه تحویل هر عیبی که حاصل شود بر عهده فروشنده است و از آن به بعد برعهده خریدار خواهد بود.

برای دریــافت مشاوره با وکــیل به صورت تخصــصی
می توانید با مجموعه مجرب هموکیل در ارتباط باشید

5) DPU ( تحویل در محل تخلیه شده)

وظایف فروشنده در این اصطلاح از اصطلاح قبلی بیشتر بوده و علاوه بر وظایف ذکر شده در مورد 4، وی میبایست کالا ها را در محل مقرر در کشور خریدار تخلیه نماید. مثلا اگر محل تخلیه بندر بوشهر باشد، فروشنده باید کالاها را تخلیه شده در اختیار خریدار یا نماینده وی قرار دهد و بعد خریدار خود اقدام به بارگیری و حمل کالا می نماید. محل انتقال ریسک، دقیقا همین محل تخلیه است و از آن زمان به بعد کلیه مخاطرات بر عهده خریدار خواهد بود.

6) DAP  ( تحویل در مقصد تعیین شده)

این روش از حیث تعهدات فروشنده مانند دو اصطلاح قبلی است. هزینه های گمرک و صادرات کالا و انعقاد قرارداد حمل با فروشنده است. تحویل کالا اما زمانی صورت میپذیرد که کالا در محل مقرر روی وسیله نقلیه در اختیار خریدار قرار گیرد. بعد از آنکه کالا در اختیار وی قرار گرفت، وظیفه تخلیه و بارگیری روی وسیله جدید بر عهده خریدار خواهد بود. در همین نقطه است که ریسک تلف مبیع به خریدار منتقل میشود.

7) DDP ( تحویل کالا همراه با پرداخت حقوق گمرکی)

این اصطلاح بیشترین تعهدات را برای فروشنده و کمترین میزان تعهدات را برای خریدار به همراه دارد( بر خلاف EXW).. میزان تعهدات فروشنده مانند اصطلاح قبلی است و باید وظیفه حمل کالا تا مقصد و بسته بندی و ترخیص صادراتی را انجام دهد اما یک وظیفه مهم به این موارد اضافه شده است؛ فروشنده باید ترخیص وارداتی کالا را نیز انجام دهد. اگر فروشنده نتواند تشریفات واردات کالا را انجام دهد، عملا به تعهدات قراردادی خود عمل ننموده است و میبایست به ضمانت اجراهای قراردادی مراجعه شود. وظیفه بیمه بر عهده فروشنده نیست اما از آنجا تا مقصد، ریسک اتلاف بر عهده وی میباشد، عقلا کالاها را بیمه مینماید.

8) FAS( تحویل در کنار کشتی)

7 اصطلاح اول هم برای حمل دریایی بکار میرفت هم برای حمل زمینی اما چهار اصطلاح نهایی تنها برای حمل دریایی مورد استفاده قرار میگیرد.

در این مورد، تحویل زمانی صورت میپذیرد که کالا در بندری که خریدار مشخص نموده، در کنار کشتی به متصدی حمل تحویل داده شود. وظیفه صادرات کالا و بسته بندی آن بر عهده وی است و به محض اینکه کالا در کنار کشتی تحویل خریدار داده شود، ضمان معاوضی به وی منقل گشته و نامبرده باید کالاها را تخلیه و بارگیری نماید. بیمه بر عهده فروشنده نیست.

9) FOB (تحویل بر روی عرشه کشتی)

وظایف و تعهدات فروشنده در این اصطلاح مانند اصطلاح قبلی است با این تفاوت که علاوه بر موارد مذکور، فروشنده باید کالا ها را روی عرشه کشتی که خریدار معرفی کرده است به متصدی حمل تحویل دهد. تا زمانی که کالا روی عرشه کشتی قرار گرفته، هرگونه نقص و آسیب بر عهده فروشنده است اما از آن به بعد، بر عهده خریدار خواهد بود. بدیهی است که ترخیص وارداتی کالا بر عهده خریدار خواهد بود.

10) CFR (هزینه و کرایه حمل)

در این اصطلاح وظیفه حمل صادراتی کالا بر عهده فروشنده است و باید کالاها را روی عرشه کشتی که خریدار معرفی کرده است به وی تحویل دهد. علاوه بر تعهد مذکور، فروشنده باید قرارداد حمل تا مقصد را نیز به هزینه خود منعقد نماید. وظیفه تهیه و بسته بندی کالاها نیز برعهده فروشنده خواهد بود. در این اصطلاح، انتقال ریسک روی عرشه کشتی مبدا منتقل میشود و این نقطه، جدا از مقصد انتخابی است( مثلا اگر عرشه کشتی در قشم باشد و مقصد در بندر عباس، ریسک از بین رفتن کالاها در قشم به خریدار منتقل میشود اما فروشنده باید به هزینه خود متصدی حملی را استخدام کند که کالا را به بندر عباس برساند)

تحویل اسناد حملی که بیانگر ارسال کالاست نیز بر عهده فروشنده خواهد بود.

11) CIF ( هزینه، کرایه حمل و بیمه)

تعهدات فروشنده در این اصطلاح مانند مورد قبلی است. یعنی وظیفه بسته بندی، مجوز های صادراتی، انعقاد قرارداد حمل تا مقصد و.. بر عهده وی میباشد اما علاوه بر موارد مذکور، فروشنده بایستی کالاها را تا مقصد به هزینه خود بیمه نماید( حداقل پوشش بیمه ای یعنی کلاز C در این اصطلاح الزامی است).

مانند مورد قبلی، همین که کالا روی عرشه کشتی در اختیار خریدار قرار میگیرد، ریسک به وی منتقل میشود. هزینه های بارگیری کالا روی عرشه کشتی نیز بر عهده فروشنده خواهد بود. این اصطلاح بیشترین تعهد را برای فروشنده به دنبال خواهد داشت.

 

توصیه پایانی

همانگونه که میبینید، اصطلاحات اول بیشترین تعهد را برای خریدار به دنبال دارند و استفاده از آن برای خریدار ایرانی پیشنهاد نمیشود. در رابطه با اصطلاحات دریایی نیز، اگر خریدار ایرانی است، بهتر است از اصطلاحات دهم و یازدهم استفاده شود چرا که تعهدات فروشنده در این موارد زیاد است. با این حال تنظیم قرارداد های بین المللی و اینکوترمز های مندرج در آن، کار ساده ای نبوده و تخصص حقوقی بالایی را نیاز دارد. حتما در این رابطه به یک وکیل یا متخصص تجارت بین الملل مراجعه نمایید.