تبانی برای بردن مال غیر : 

نکته۱ ، تبانی برای بردن مال غیر :

تبانی برای بردن مال غیر در زمره جرایمی است که در مواد ۱ و ۲ قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می کنند مصوب ۱۳۰۷ جرم  انگاری شده است . این جرم از صور خاص کلاهبرداری و هم خانواده ی آنست که بصورت جداگانه جرم انگاری شده است. ماده ۱ قانون پیش گفته بیان می دارد : " هرگاه اشخاصی با یکدیگر تبانی کرده و برای بردن مالی که متعلق به غیر است بر همدیگر اقامه دعوا نمایند . این اقدام آنها جز تشبث به وسایل متقلبانه برای بردن مال دیگری که به موجب ماده ۲۳۸ قانون مجازات عمومی پیش بینی شده است محسوب و به مجازات مندرجه در ماده ی مزبوره محکوم خواهند شد. " ماده ۲ هم مقرر داشته است : " اشخاصی که به عنوان شخص ثالث در دعوایی وارد شده یا به عنوان شخص ثالث بر حکمی اعتراض کرده و یا بر محکوم به حکمی مستقیما اقامه دعوا نمایند و این اقدامات آنها ناشی از تبانی با یکی از اصحاب دعوی برای بردن مال یا تضییع حق طرف دیگر دعوی باشد کلاهبردار محسوب و علاوه بر تادیه خسارات وارده به مجازات کلاهبرداری محکوم خواهند بود. تبانی هر یک از طرفین دعوای اصلی با اشخاص فوق در حکم کلاهبرداری است و مرتکب به مجازات مذکوره محکوم می گردد.

تبصره _ اشخاصی که اقدامات مذکوره در فوق را قبل از تاریخ اجرای این قانون نموده اند در صورتی مجازات خواهند شد که پس از تاریخ اجرای این قانون نیز آن اقدامات را تعقیب نمایند."

نکته ۲ : شرایط تحقق جرم تبانی برای بردن مال غیر :

۱. رفتار مجرمانه دو ماده پیش‌گفته در چهار حالت امکان تحقق را دارد ؛ الف - طرح دعوای صوری بر علیه یکدیگر برای بردن مال غیر. ب- ورود شخص ثالث به دعوا با تبانی با یکی از طرفین به قصد بردن مال طرف دیگر دعوا یا تضییع حق طرف دیگر . ج - اعتراض ثالث به حکم با تبانی با یکی از طرفین به قصد بردن مال طرف دیگر دعوا یا تضییع حق طرف دیگر. د - اقامه دعوای مستقیم بر محکوم به با تبانی با یکی از طرفین دعوا به قصد موارد پیش گفته. دو تفاوت رفتار مجرمانه اول به سه رفتار بعدی در اینست که اولا در رفتار مجرمانه اول ، بزه دیده جرم در دعوا حضور ندارد و ممکن است اساسا از چنین دعوایی باخبر نباشد. بعنوان مثال آرش علیه بابک با تبانی یکدیگر اقامه دعوا مبنی بر اثبات مالکیت در مورد ملکی بدون فاقد ثبتی می دهد در حالیکه هر دو می دانند که ملک برای داود است و در دادگاه بابک هم اقرار به مالکیت آرش کند و از طریق حکم دادگاه مال داود را ببرند. اما در سه رفتار دیگر بزه دیده جرم در دعوا حضور داشته و یکی از طرفین است و شخص ثالثی حال در قالب وارد ثالث یا اعتراض ثالث حکمی با تبانی با یکی از طرفین دعوای اصلی قصد بردن مال دیگری یا تضییع حق او را دارد. دومین تفاوت در اینست که در رفتار مجرمانه اول قصد تنها باید بردن مال دیگری باشد اما در سه رفتار دیگر افزون بر این قصد ممکن است تضییع حق دیگری باشد.

۲. موضوع جرم " مال یا حق دیگری " است. در این جرم ممکن است مال بزه دیده یا حق وی تضییع شود.

۳. شرط تحقق جرم اینست که باید حتما از طریق " اقامه دعوا در دادگاه " باشد. بنابراین اگر تبانی در خارج از دادگاه یا ادارات دیگر باشد مشمول جرم فوق نیست.

۴. جرم پیش‌گفته جرمی مطلق بوده و نیاز به بردن مال و یا تضییع حق دیگری نیست.

۵. رکن روانی جرم در زمره جرایم عمدی است. اولا مرتکبین باید بدانند که مال متعلق به دیگری است یا دیگری ذی حق است. ثانیا با اراده و قصد اقامه دعوا کنند که سو نیت عام است. ثالثا قصد بردن مال یا تضییع حق دیگری را داشته باشند که سو نیت خاص جرم است. جرم پیش گفته هر چند به لحاظ رکن مادی مطلق است لیکن به لحاظ رکن روانی نیاز به سو نیت خاص یا قصد نتیجه دارد.

۶. مجازات بزه یاد شده مجازات جرم کلاهبرداری یعنی ۱ تا ۷ سال حبس ، جزای نقدی معادل مال برده شده و رد مال است.

توصیه پایانی

جرم تبانی برای بردن مال غیر از جمله دعاوی حساس در حوزه وکالت به شمار می رود که وکلای هموکیل در این حوزه بسیار قدرتمند هستند. به شما توصیه می شود جهت تسریع در روال پرونده های خود از بخش مشاوره استفاده نمایید.