بر اساس ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی ، اگر ابوین به علت طلاق یا هر علت دیگر جدا از هم زندگی کنند هر یک از پدر و مادر می توانند که طفل تحت حضانت او نمی باشد حق ملاقات طفل را دارد و در صورت اختلاف دادگاه خانواده تعیین می کند. و در صورت طلاق بین زوجین طبق ماده ۲۹ قانون حمایت از خانواده دادگاه مکلف است ضمن حکم طلاق یا گواهی عدم امکان سازش علاوه بر پیش بینی حضانت طفل ،نسبت به چگونگی ملاقات طفل با پدر و مادر یا سایر بستگان اظهار نظر کند. در نحوه و چگونگی ملاقات طفل ، دادگاه براساس وضعیت شغلی والدین ،دختر یا پسر بودن فرزند ،وضعیت اخلاقی پدر یا مادر و نیاز روحی و وابستگی عاطفی طفل و مصلحت او برنامه ملاقات را تعیین و اعلام می نماید مثلا می تواند طفل را کاملا به مدت ۲۴ ساعت یا ۴۸ ساعت در هفته در اختیار پدر یا مادر یا دیگر بستگان قرار دهد یا مقرر کند پدر یا مادر یا دیگر بستگان هفته ای یک بار به مدت چند ساعت در یکی از مکان های عمومی مثل پارک یا کلانتری یا دیگر مکان ها با طفل ملاقات داشته باشد در هر حال ،تشخیص چگونگی برنامه ملاقات با در نظر داشتن ملاک هایی که بیان شد با دادگاه است