به طور کلی باید گفت صرف توافق اطراف یک عقد برای قانونی تلقی شدن قرارداد کفایت می کند و همین که امضاء آن ها در ذیل معامله باشد کافی است ولی وجود شهود در وارد ذیل به اطراف قرارداد می تواند کمک کند . ۱)در صورتی که معامله ناقص تنظیم شده باشد با این توضیح که تمام خواسته های دو طرف قرارداد در معامله منظور نشده باشد و به صورت کتبی در قرارداد منعکس نشده باشد هر چند که توافق شفاهی داشته باشند در صورتی که شهود وجود داشته باشد در صورت اقامه دعوی و جلب شهادت شهود ، شهود می توانند به این امر که طرفین در این خصوص توافق شفاهی داشته اند شهادت دهند و از این منظر کمک نمایند باید بدانید که توافق شفاهی یا همان معامله شفاهی از همان اعتباری برخوردار است که توافق مکتوب دارد ولی در خصوص معاملات شفاهی سختی کار در نحوه اثبات آن است چرا که هر طرفی می تواند زیر حرف خود بزند ۲) به موجب قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ برای اینکه موجر بتواند اقدام به طرح دعوی دستور تخلیه نماید می بایست قرارداد اجاره تنظیمی بین موجر و مستاجر به وسیله دو شاهد امضاء شده باشد در غیر این صورت موجر می بایست اقدام به طرح دعوی حکم تخلیه در دادگاه نماید .